Rośliny towarzyszące

Wsiewki

Rośliny towarzyszące (wsiewki) w roślinę główną.

Wsiewki rośliny towarzyszącej uprawie głównej. Mają wiele do zaoferowania uprawom rzepaku, kukurydzy, słonecznika czy zbóż ozimych. Wsiewki wpisują się w model ekoschematu „Rolnictwo węglowe i zarządzenie składnikami odżywczymi”.

MNIEJ SZKODNIKÓW

Rośliny towarzyszące działają odstraszająco, mając duży potencjał ochrony uprawy. Zajmują przestrzeń, zakłócają zapach i wygląd uprawy. Szkodniki są zdezorientowane, a my oszczędzamy na ochronie.

OCHRONA GLEBY

Wsiewając rośliny towarzyszące, dobrze wykorzystujemy całą po-wierzchnię gleby. Lepiej rozmieszczone rośliny ograniczają ryzyko erozji i zasklepiania powierzchni pola i eliminują chwasty jesienią. Korzenie, które penetrują glebę, polepszają jej strukturę.

POPRAWIA ZASOBNOŚCI I ZDROWOTNOŚCI GLEBY

Wsiewki z bobowatych magazynują azot atmosferyczny. Po zniszczeniu rośliny towarzyszącej następuje jej mineralizacja, a uwolniony w ten sposób azot jest dostępny od marca do kwietnia dla rośliny głównej i/lub następnych upraw. Rozwój roślin towarzyszących dostarcza nawet 30 kg azotu.

Współdziałanie korzeni wsiewek i rośliny głównej zwiększa masę korzeni. Ponadto współpracujące z roślinami strączkowymi bakterie brodawkowe fizykochemicznie zwiększają wymianę pierwiastków między korzeniami a kompleksem gliniasto-humusowym także w roślinie głównej. Dzięki temu zwiększa się aktywna pula składników mineralnych.

PRODUKCJA BIOMASY

Jeśli biomasa roślin towarzyszących nie zostanie usunięta, a zmi-neralizuje się, korzystnie wpłynie na glebę. Oprócz rośliny głównej zyskuje cały agrosystem. Zmagazynowany przez wsiewki węgiel zostaje w glebie i zwiększa poziom materii organicznej. Poprawia się bilans węglowy uprawy, która zmagazynuje nawet 380 kg CO₂/ha (tj. 3,5% emisji gazów cieplarnianych w konwencjonalnej uprawie).

NAWOŻENIE NASTĘPNYCH UPRAW

Bezpośrednie korzyści z biomasy pozostającej po roślinach to-warzyszących czerpie kolejna uprawa, szczególnie gdy wsiewki są wieloletnie (np. koniczyna biała czy łąkowa). Korzenie rośliny głównej mogą łatwiej eksplorować glebę, korzystają też z większej ilości azotu i węgla. Dłużej pozostające na polu wsiewki wnoszą większe korzyści.