Ile azotu rzepak potrzebuje jesienią?

W 5 minut przeczytasz o:

• wymaganiach pokarmowych rzepaku ozimego jesienią
• jak objawiają się niedobory azotu i potasu
• problemach z przezimowaniem źle odżywionej plantacji

Zobacz nasz wideoporadnik

 

NIEDOBORY AZOTU W RZEPAKU

Przebarwienia liści rzepaku to częsty jesienny widok. Liście wpierw stają się żółte bądź czerwone, a w końcu zasychają. Jest to ewidentny objaw deficytu azotu, który może w znacznym stopniu zaszkodzić plantacji i obniżyć plony. Gdy zawartość azotu w roślinach rzepaku spada poniżej 3%, liście zaczynają wyraźnie zmieniać zabarwienie, co obrazuje ilustracja.

Podobne objawy daje również deficyt potasu, jednak w praktyce występuje on wtedy, gdy rośliny cierpią jednocześnie głód spowodowany brakiem azotu.

 

ZAPOTRZEBOWANIE RZEPAKU NA MAKROSKŁADNIKI, CZYLI ILE AZOTU NA RZEPAK

Największe zapotrzebowanie na jesień rośliny wykazują na azot i potas. Zdrowy i dobrze odżywiony rzepak w sprzyjających warunkach glebowo-klimatycznych pobiera od 60 do 80 kg na ha azotu (N), a jeszcze więcej potasu (K) – od 80-100 kg na ha. Dalej w kolejce potrzeb pokarmowych plasują się wapń (Ca) (25-30 kg/ha), fosfor (P) (20-25 kg/ha), siarka (S) (10-15 kg/ha) i magnez (Mg) (5-6 kg/ha). Trzeba jednak zaznaczyć, że dotyczy to odmian z poprawną obsadą. 

W przypadku plantacji wybujałych i przy nadmiernej obsadzie zapotrzebowanie na azot znacznie wzrasta – aż do 120 kg na ha. Dobrze ilustruje to poniższy wykres, pokazujący jak bardzo pobieranie azotu uzależnione jest od obsady i fazy rozwojowej roślin. 

Warto zwrócić uwagę na dwa przykłady:

• PRZYKŁAD 1: rośliny posiadające 10-12 liści (szyjka korzeniowa 12 mm) przy obsadzie 50 roślin/m2 pobiorą 50 kg azotu na ha. Podobnej wielkości rośliny przy obsadzie obsadzie 80-90 roślin/m2 zużytkują aż 110 kg/ha!
• PRZYKŁAD 2: Załóżmy stałą obsadę roślin wynoszącą 50 roślin/m2. Rzepaki w stadium 6 liści pobiorą około 30 kg azotu na ha, a w stadium 12 liści aż 80 kg azotu na ha.

 

KONSEKWENCJE NIEDOBORÓW AZOTU W RZEPAKU

Deficyt azotu w okresie jesiennym objawi się przede wszystkim problemami z zimowaniem. Oto lista problemów, które może spowodować.

1. Przebarwienia i odrzucenie liście. Mniejsza powierzchnia asymilacyjna osłabi plantację przed zimą.
2. Ograniczenia w pobieraniu innych makroskładników. Rzepak, któremu brakuje azotu szybko zaczyna cierpieć na niedobory pozostałych makro- i mikroskładników pokarmowych – na przykład opisanego wcześniej fosforu (P).
3. Jesienne wydłużanie pędu. Jeśli brakom pokarmowym azotu towarzyszy nadmierna obsada, szyjka korzeniowa rzepaku będzie miała tendencję do wydłużania się i jesiennej elongacji. Taki pokrój rzepaku jest niekorzystny, bo stożek wzrostu przestaje być dobrze chroniony przed mrozem. Wydłużona szyjka korzeniowa obniża szansę plantacji na dobre przezimowanie.
4. Osłabienie systemy korzeniowego. Zmniejsza kumulację składników pokarmowych w szyjce korzeniowej. Ma rozliczne konsekwencje – od zmniejszenia zimotrwałości przez obniżenie zdolności do regeneracji po zimie aż po problemy spowodowane coraz częściej występującą wiosenną suszą.
5. Ogranicza tworzenie zawiązków pędów bocznych i kwiatostanów które ma miejsce już w fazie 6-8 liścia

Prawidłowy rozwój jesienny jest tym ważniejszy im bardziej są niekorzystne warunki w okresie wiosennym.

Jeśli warunki na polu nie sprzyjały wykonaniu poprawnego nawożenia, mamy możliwość pomóc plantacji rzepaku do 30 listopada i w zgodzie z przepisami zastosować nawozy azotowe. 

ES Capello – rzepak ozimy niezawodny w każdych warunkach

Szukasz wyśmienitej odmiany rzepaku na przyszły sezon? Sprawdź ES Capello od Lidea. To odmiana rzepaku o najlepszych cechach jakościowych i doskonałej zdrowotności. Posiada gen RLM7, który uodparnia rośliny na suchą zgniliznę kapustnych, dobrze zimuje, wiosną wytwarza zdrowe rośliny o dużej licznie rozgałęzień bocznych.