Dlaczego ten artykuł?
Na polskim rynku dostępnych jest ponad 500 odmian kukurydzy. Zamiast ogólnych porad, przedstawiamy konkretne zestawienia — według wczesności FAO, typu gleby i szybkości oddawania wody.
Top listy według plonowania, gleby i wczesności

Wybór odpowiedniej odmiany kukurydzy to decyzja, która definiuje wynik ekonomiczny gospodarstwa. Na polskim rynku dostępnych jest ponad 500 odmian, dlatego zamiast ogólnych porad, przygotowaliśmy konkretne zestawienie. Najlepsze odmiany kukurydzy na ziarno to te, które łączą wysoki potencjał plonowania z niską wilgotnością przy zbiorze i dopasowaniem do warunków pola. Poniższy ranking opiera się na oficjalnych wynikach doświadczeń rejestrowych COBORU oraz badań porejestrowych PDO z lat 2019-2024.
Wybór odpowiedniego FAO to kompromis między potencjałem plonowania a bezpieczeństwem zbioru. Im wyższe FAO, tym większy potencjał plonu, ale też ryzyko zbyt wysokiej wilgotności przy zbiorze w regionach o krótszym sezonie. Aby dopasować odmianę do długości okresu wegetacji w Twoim regionie, wybierz odpowiednie FAO:
Odmiany z tej grupy gwarantują bezpieczne dojrzewanie nawet w regionach o krótkim sezonie wegetacyjnym. Idealne przy opóźnionych siewach na terenie całej Polski.

Ibarama (FAO 230) – Nr 1 w plonie ziarna w badaniach PDO 2024. Odmiana typu flint-dent, która sprawdza się na każdym stanowisku glebowym.
Odmiany z grupy średniowczesnej stanowią optymalny kompromis między plonem a wilgotnością. Sprawdzają się w większości regionów kraju.

LID2210C (FAO 240) – Nr 1 w plonie ziarna (PDO 2022) wyróżniający się rekordowym tempem oddawania wody (-2,2% względem wzorca). Odmiana idealna na słabsze gleby i okresowe susze.
Odmiany o najwyższym potencjale plonowania. Dedykowane dla regionów o długim sezonie wegetacyjnym (Polska południowa, centralna).

Winterstone (FAO 270) – odmiana średniopóźna o bardzo wysokim potencjale plonowania na dobrych stanowiskach. Wyróżnia się niską wilgotnością przy zbiorze (-1,3% względem wzorca) i wysoką zdrowotnością kolb.
Na glebach V i VI klasy oraz terenach z okresowymi niedoborami wody (susze), kluczowa jest tolerancja i silny system korzeniowy. Polecane odmiany to:
Niska wilgotność przy zbiorze to bezpośredni zysk ekonomiczny. Odmiany z genetyką Tropical Dent charakteryzują się ziarnem typu DENT, które w końcowej fazie wegetacji oddaje wodę znacznie szybciej niż odmiany typu FLINT.
Top 5 odmian o najniższej wilgotności przy zbiorze (wg COBORU):

Kingstone (FAO 240-250) – odmiana z genetyką Tropical Dent, która zajęła 2. miejsce w plonie ziarna w badaniach rejestrowych COBORU (2022-2023). Doskonale wykorzystuje potencjał dobrych gleb i szybko oddaje wodę (-1,6% wilgotności względem wzorca).
Jeśli siew kukurydzy opóźnia się, należy wybierać odmiany o niższym FAO oraz potwierdzonej zdolności do szybkiego oddawania wody, aby uniknąć zbyt późnego zbioru.
Rekomendacje na opóźnione siewy:

LID1145C (FAO 210) – najwcześniejsza odmiana ziarnowa Lidea, która zdobyła 1. miejsce pod względem plonu ziarna w doświadczeniach rejestrowych COBORU 2022. Doskonale sprawdza się na słabych glebach oraz przy opóźnionych siewach.
Na gleby I-III klasy, gdzie celem jest bicie rekordów plonowania, najlepiej sprawdzą się odmiany, które w oficjalnych badaniach zajmowały czołowe miejsca.

LID2155C (FAO 250) – odmiana, która zdobyła 1. miejsce w plonie ziarna w badaniach PDO 2024. Charakteryzuje się wybitną stabilnością na różnych stanowiskach oraz genetyką Tropical Dent zapewniającą szybkie oddawanie wody.

Oklahoma (FAO 250) – odmiana o wybitnym potencjale plonowania (109% wzorca w doświadczeniach rejestrowych 2024), dedykowana szczególnie na słabsze stanowiska. Charakteryzuje się bardzo dobrą odpornością na głownię i fuzariozy.
Najlepsze odmiany kukurydzy na ziarno w 2025 roku według oficjalnych wyników COBORU i PDO to: LID2210C (FAO 240), Ibarama (FAO 230) i LID2155C (FAO 240-250). Wybór zależy od regionu i warunków glebowych.
Na północ Polski (strefy I i IV) zalecane są odmiany o FAO 210-240. Bezpieczne wybory to: LID1145C (FAO 210), ES Yakari (FAO 210-220), LID1015C (FAO 220) i Ibarama (FAO 230).
Odmiany o najszybszym oddawaniu wody (dry-down) to: LID2210C, LID2214C i LID2334C (wszystkie -2,2% wilgotności vs wzorzec). Szybkie dosychanie charakteryzuje odmiany z genetyką Tropical Dent® o ziarnie typu DENT.
Na słabe gleby (klasa V-VI) i stanowiska z ryzykiem suszy najlepiej sprawdzają się: ES Yakari, LID2210C, LID1033C, Dragonstone i ES Mylady. Odmiany te mają silny system korzeniowy i wysoką tolerancję na stres wodny.
Tak. Każde 10 punktów FAO to średnio 1-1,5% wyższa wilgotność przy zbiorze w tym samym terminie. Dlatego w regionach o krótszym sezonie warto wybierać odmiany wcześniejsze lub te z udokumentowanym szybkim dry-down.
Tropical Dent® to program hodowlany Lidea, w którym odmiany kukurydzy mają genetykę typu DENT. Odmiany te charakteryzują się szybszym oddawaniem wody w końcowych fazach wegetacji, co obniża koszty suszenia.